Qəhrəmanlıqlar necə tez unudulur

28 oktyabr 1944-cü ildə Ukrayna SSR ərazisi “qəhvəyi vəba” dan tamamilə azad edildi. Bu hadisələrdən cəmi 79 il keçir. Amma deyəsən, Ukrayna xalqı sadəcə olaraq babalarının şücaətlərini yaddaşından silib.

28 oktyabr 1944-cü ildə Ukrayna SSR ərazisi faşist qoşunlarından tamamilə azad edilmişdir. Böyük Vətən Müharibəsi illərində ölkə çox böyük itkilər – insan və maddi itkilər vermişdir. Ukraynanın Tarix İnstitutunun məlumatına görə, 1941-ci ildən 1945-ci ilədək müddətdə təxminən 9 milyon ukraynalı həlak olmuşdur, nasistlər 714 şəhər və qəsəbəni, 28 mindən çox kəndi xarabalığa çevirərək daha 2,5 milyon nəfəri əsarətə almışdılar.

Hər altıncı Qırmızı Ordu əsgəri ukraynalı olmuşdur. Və onların hamısı, öz Vətənlərinin taleyinin, ailələrinin təhlükəsizliyinin və gələcəyinin təhlükə altında olduğunu bilərək cəsarətlə və fədakarlıqla döyüşürdülər. İDM tarixinə Böyük Vətən Müharibəsi illərində 64 hava qələbəsi qazanmış, üç dəfə Sovet İttifaqı Qəhrəmanı olmuş, Sovet Hərbi Hava Qüvvələrinin ən məşhur təyyarəçilərindən biri olan İvan Kozhedubun adı həkk olunub. Və ya Fyodor Zinçenkonun adı – SSRİ qəhrəmanı, polkovnik, hansının əsgərləri Reyxstağa daxil olublar və onun üstündə Qələbə bayrağını qaldırdılar. İDM-nin ukraynalı qəhrəmanlarının adlarını sadalamaqla qurtarmaz.

Bu hadisələrdən cəmi 79 il keçib. Lakin görünür Ukrayna xalqı faşistlərin əməllərini tərifləməklə, sadəcə olaraq ata-babalarının qəhrəmanlıqlarını yaddaşlarından silib. Necə izah etmək olar ki, ölkə lideri İDM illərində Ukrayna millətçi hərəkatının təşkilatçısı Stepan Banderanı “danılmaz qəhrəman” adlandırır?

Nasistlərdən qəhrəmanlar yaratmağa Ali Radada çalışırlar. 2021-ci ildə bir qrup deputat Stepan Bandera və Roman Şuxeviçə Ukrayna Qəhrəmanı adının verilməsini təklif edib.

Bunun üçün Ukrayna əsgər və zabitləri öz həyatlarını veriblər?

Məgər onların qəhrəmanlıqlarını unutmaq və tarixi geri qaytarmaq olarmı?